Recenzja Talos Principle 2. „Potrzeba zabawy czyni nas ludźmi”

Są takie gry, które nieoczekiwanie zapisały się w historii gamingu, np. Talos Principle. W teorii to tylko “zwykła” gra logiczna dla wąskiego grona fanów gatunku. Jednak Croteam dał radę połączyć zagadki z wyjątkową fabułą, która skłaniała graczy do zastanowienia się nad własnym człowieczeństwem i pozostawiała ślad na każdym, kto ją poznał. Czy kontynuacja da radę powtórzyć ten sukces? Na to pytanie odpowie nasza recenzja Talos Principle 2!

Pierwsze wrażenia z Talos Principle 2

Druga część gry logicznej o zbieraniu klocków Tetrisa raczej nie należy do największych premier tego roku. Jest jednak spora grupa graczy, która czekała na ten moment wiele lat. Jedynka to prawdziwa gra-arcydzieło. Tytuł, który można pokazać absolutnie każdemu, nawet kompletnym laikom i przeciwnikom tej formy rozrywki. Tytuł, który warto przejść, nawet jeśli będziecie musieli szukać rozwiązań w Internecie.

Mógłbym się długo egzaltować na temat pierwszej części, ale dzisiejszą gwiazdą jest jej kontynuacja. Jednak zanim rozpocznie się pełnoprawna recenzja Talos Principle 2, jakie są moje pierwsze wrażenia? Już od pierwszych kroków gra pokazuje, że niedaleko pada jabłko od jabłoni. Dla niektórych początek może się wydać wręcz podejrzanie podobny. Pierwsze zagadki to typowy tutorial, który wyglądem bardzo przypomina to, co znamy z jedynki.

Po zapoznaniu się z podstawowymi mechanikami czeka nas wyjście ze strefy, które również jest podobne do jedynki, ale to koniec podobieństw. Budzimy się w dalekiej przyszłości, w mieście założonym przez bohatera pierwszej części. Jest miło, ładnie, i co najważniejsze: jest ciekawie. Twórcy zadbali o to, by szybko wzbudzić nastrój tajemnicy, który był wyróżniającą cechą pierwszej części.

Recenzja Talos Principle 2 – grafika i projekt świata

Dla wielu może wydać się zaskakujące, że grafika w Talos Principle 2 nie została stworzona na autorskim silniku Croteam. Moim pierwszym typem był oczywiście Serious Engine 4, na którym została stworzona czwarta część Serious Sama. Dla Croteam gry były od zawsze poniekąd pokazaniem mocy swoich silników. Dokładnie tak było z poważnym Samem, gdzie silnik pozwalał na renderowanie tysięcy mobów jednocześnie.

Druga część Talosa została jednak stworzona na Unreal Engine 5. Ma to swoje plusy: gra absolutnie powala urodą, a do tego jest dobrze zoptymalizowana. Ma to też małe minusy, tak charakterystyczne dla tych silników: wszystko, co stworzone w Unreal Engine wygląda podobnie.

Zalety jednak zdecydowanie przewyższają wady. Przede wszystkim warto pamiętać, że Talos Principle 2 jest jedną z pierwszych gier stworzonych na Unreal Engine 5. Samo to sprawia, że gra wygląda jak coś kompletnie nowego. Całość oszałamia rozmachem i powoduje opad szczęki za każdym razem, gdy zobaczycie nowy teren.

Moc silników i kunszt grafików pozwoliły osiągnąć niesamowity efekt. Świat jest “rzeczywisty” w tym znaczeniu, że przedstawia ziemskie krajobrazy. Te są jednak uzupełnione o budowle łamiące prawa fizyki wprost z wyobraźni grafików. Talos Principle nie jest grą dynamiczną, ale jej dynamika się jakby wyrażała w monumentalnych budowlach, które prawie zawsze są gdzieś w tle. Budowle oczywiście “tylko” stoicko wypełniają krajobraz, czym wyglądają, jakby uzupełniały filozoficzną naturę gry.

Rozgrywka i mechanika gry

Pierwsze, co rzuciło mi się w oczy, to fakt, że mimo zmiany silnika gry, sterowanie odbywa się tak samo. Nie czuć dosłownie żadnej różnicy i bardzo łatwo się odnaleźć. Podobają mi się małe usprawnienia, np.: refraktory będą pokazywać na ikonkach połączeń, czy przedmiot “widzi” połączenie w danym miejscu, czy nie. Drugim świetnym usprawnieniem jest możliwość podniesienia refraktora bez anulowania połączeń laserów.

Zagadki są równie stoickie i dostojne jak w pierwszej części. Na uwagę zasługuje fakt, że chociaż każdy fan pierwszej części odnajdzie się w grze natychmiast, to jednak producenci nie stronią od nowych pomysłów. Na pierwszy rzut dostaniemy coś w rodzaju nowego refraktora, który pozwala łączyć dwa kolory w trzeci.

Inne nowe atrakcje to np. urządzenie, do którego można się teleportować. Działo tworzące dziury w ścianach w stylu gry Portal. Projekcja postaci, zabawy z grawitacją. Jest tego bardzo dużo. Poziom trudności gradualnie rośnie, ale można też sobie ułatwiać życie: czasami można znaleźć iskrę, która pozwala ominąć zagadkę, która sprawia nam problem. Poza standardowymi zagadkami znajdą się też poboczne, które wymagają więcej wysiłku, powrócą także gwiazdki.

Gra może się jednak wydać dynamiczniejsza w innych miejscach: fabularnie w grze będzie pełno scenek, filmików, a nawet pojazdów. O tym jednak szerzej za chwilę – recenzja Talos Principle 2 nie obejdzie się bez omówienia kwestii fabuły.

Fabuła i narracja w Talos Principle 2

W tym momencie recenzji Talos Principle 2 muszę na chwilę wrócić do pierwszej części. Czemu? Otóż muszę zwrócić uwagę na jeszcze jedną rzecz. Kontynuacja musi być nie tylko dobrą grą pod względem zawartości, czyli zagadek i ich mechanik. Dwójka musi się zmierzyć z całym dziedzictwem wykreowanym przez pierwszą część. Dobre zagadki nie wystarczą: historia przedstawiona w Talos Principle 2 nie może zawieść gracza. Będzie o to trudno, bo jedynka sprawiała wrażenie zamkniętej całości, więc dalszy ciąg historii ma przed sobą nie lada wyzwanie.

W przedpremierowych wywiadach mogliśmy usłyszeć wprost. Twórcy wiedzą, że tworząc kontynuację, stąpają po cienkim lodzie i są pewni, że będą ludzie, którym się to nie spodoba. Biorąc pod uwagę bardzo oryginalny sposób jej przedstawienia i zakończenia, można im uwierzyć na słowo. Na pewno są gracze, którzy oczekują więcej tego samego, ale ambicja producentów sięgała dalej.

Widać to po sposobie przedstawienia akcji. Gracze wcielą się w tysięcznego humanoidalnego robota stworzonego dla społeczności zapoczątkowanej przez pierwszego z nich. Kim był pierwszy robot? Każdy fan rozpozna go od razu – to oczywiście bohater pierwszej części. Dwójka jednak szybko zaburzy sielankowy klimat, wprowadzając nową tajemnicą do rozwikłania. Czemu nowa robotyczna społeczność planety zostanie ponownie postawiona przed serią zagadek do rozwiązania? Tego dowiecie się w trakcie rozgrywki.

Duża część narracji w Talos Principle 2 będzie zbliżona do tego, co już znamy. W świecie gry znajdziecie porozrzucane “komputerki”, które szczątkowo będą prezentować materiały, z których będzie się wyłaniać pełen obraz nowej fabuły. Świat gry będzie wzbogacony również o inne znajdźki, np. świadectwa starych czasów, tematycznie zbliżone do gier z serii Horizon.

Do kompletu dostaniemy “czat” do komunikacji z innymi członkami społeczności, zbliżony do tego, co widzieliśmy w DLC do pierwszej części, czyli Road to Gehenna. To jednak tylko ta zbliżona część narracji. Jest jednak osobna część, która się mocno wyróżnia na tle poprzednika i może stać się kością niezgody wśród fanów.

Talos Principle 2 vs Talos Principle – porównanie

Recenzja Talos Principle 2 wymaga pewnego porównania z pierwszą częścią. To właśnie te nowe robotyczne społeczeństwo jest tym, co najbardziej odróżnia obie gry. Jedynka dużą część swojego klimatu zawdzięczała namacalnemu wręcz poczuciu osamotnienia. Bohater budził się zupełnie sam w nieznanym miejscu, pełnym śladów pozostawionych przez innych. Co to za miejsce? Jaki jest jego cel? Gdzie się podziali inni? Odpowiedzi na wszystkie pytania przychodziły bardzo powoli.

W dwójce tego nie znajdziemy. Chociaż narracja w Talos Principle 2 szybko stawia przed graczem nowe pytania w stylu: “Jaki jest nasz cel?”, to jednak gracz nie jest w tym wszystkim samotny. Setki innych robotów są dostępne przez czat, gdzie mogą wyrażać swoje zdanie i nawiązywać do odkrywanych znajdziek. Kilka z nich jest razem z graczem w ekspedycji, gdzie można z nimi rozmawiać, a czasem będą komentować na bieżąco pewne odkrycia, w tym formie spotkania online.

Wielką różnicę tworzy również Nowa Jerozolima – miasto, w którym możecie porozmawiać z naprawdę wieloma NPC, a także zwiedzić ciekawe miejsca. Jednym jest np. muzeum symulacji z pierwszej części gry, innym coś w stylu cmentarza/miejsca hołdu dla… kotów. Gra wykorzystuje to dla wprowadzenia kolejnej rozprawy filozoficznej: czym jest żywot kota w porównaniu do prawie nieśmiertelnych maszyn? Oba miejsca są w prosty sposób przeurocze, ale w sposób, który nawet mi trochę nie pasuje.

Klimat w Talos Principle 2 jest przez to inny, a przez wielu może zostać odebrany jako mniej poważny i niezapadający tak dobrze w pamięć. Jedynka była podróżą w nieznane z nastawieniem na poznanie samego siebie, gdzie jedyne wyzwania umysłowe stawiał przed nami odpowiednio zaprogramowany asystent biblioteczny. Dwójka przypomina debatę filozoficzną z prawdziwego zdarzenia, gdzie “żywe” organizmy podchodzą do pewnych tematów inaczej, a ich zdanie i ocena sytuacji będą się różnić.

Osobiście bardzo dobrze odbieram kierunek obrany przez twórców. Jest inaczej, ale jest równie tajemniczo. Narracja jest powoli tkana przez sprawnego narratora, który doskonale wie, że gracze wiedzą, czego się mogą spodziewać. Mi się to podoba, ale muszę się zgodzić z twórcami – jestem pewny, że nie wszystkim to przypadnie do gustu.

Ścieżka dźwiękowa i efekty

Recenzja Talos Principle 2 musi także poruszyć też kwestię ścieżki dźwiękowej i efektów. Za muzykę ponownie odpowiada Damjan Mravunac, którego standardowo nie mogę się nachwalić. Jak każda stworzona przez niego ścieżka dźwiękowa, tak i ta w Talos Principle 2 zapada w pamięć na długo. Tak, jak studio odpowiedzialne za stworzenie Serious Sama potrafiło stworzyć grę logiczną z super głęboką fabułą, tak autor muzyki do strzelanki równie dobrze odnalazł się w stworzeniu muzyki do gry logicznej.

Już pierwsze dźwięki poruszą w graczu odpowiednie struny. Ma to duży związek z tym, że tutorial celowo imituje pierwszą część, więc ten podkład będzie zaczerpnięty z jedynki. Muzyka została jednak nagrana od nowa i jest wyraźnie inna, nowa, można by rzec wyostrzona. Chociaż nie raz usłyszycie znajome rytmy, lwia część soundtracku to oczywiście nowe kompozycje. Nowości dodaje gościnny udział Chrisa Christodoulou, znanego z Risk of 1 i 2.

Recenzja Talos Principle 2 – ocena i podsumowanie

Recenzja Talos Principle 2 nie byłaby kompletne bez pewnego wyznania. Na świecie dzieje się wiele niesprawiedliwości, a jedną z nich jest to, że takie tytuły nie wchodzą do mainstreamu. Wspominałem o tym już we wstępie: premiera Talos Principle 2 raczej ominie wielu graczy bokiem, szczególnie że jesień 2023 roku jest wyjątkowo bogata, jeśli chodzi o “duże” premiery. Strasznie nad tym ubolewam.

A może się jednak mylę? Chciałbym, żeby tak było. W końcu niedawny Baldur’s Gate 3 był dużym zaskoczeniem na rynku gier AAA. Za pełną cenę dostarczył ludziom niesamowitą ilość contentu i pewnie zmierza po tytuł gry roku. Dla porównania: Diablo 4 podniosło standardową cenę do 70$, wpychając do gry mikrotransakcje. Bethesda ze Starfielde, nawet nie próbowała udawać, że gra będzie czymś więcej niż kolejnym symulatorem chodzenia. Na tym tle Talos Principle 2 z ceną na poziomie 30$ to prawdziwa perełka.

Talos Principle 2 to dla mnie 9/10. Nie jest to gra idealna i może być trudna w odbiorze, ale na pewno to bardzo dobry tytuł, który mogę polecić każdemu i który zasługuje na więcej uznania. Oby tylko nie została skreślona przez “prawdziwych” fanów jedynki, którym nie spodobają się nowości. To najpewniej odbiór tej kwestii może być największym wyzwaniem, jakie czeka grę.

Plusy

• Pokaz siły Unreal Engine 5.
• Piękna muzyka.
• Całe mnóstwo zagadek do rozwiązania.
• Świetna historia.

Minusy

• Klimat jednak trochę inny niż w jedynce. Nie jest to typowa “wada”, ale nie wszystkim musi to podpasować.